zondag 25 oktober 2009

De tweede stap! Werk aan de winkel

Vrijdag was het dan zo ver! Sint Salarius! Als de 25e in het weekend valt dan heb ik dus de vrijdag ervoor mijn salaris! Dit is dus de laatste maand dat ik mijn volledige salaris krijg want de drie maanden daarna moet ik het met 800 euro in de maand doen.
Mijn missie voor deze maand is dus aan mijn maandelijkse roodstand van 1000 euro werken. Ja ik weet het, het is superfout maar ik krijg het voor elkaar om met een salaris van 2230 euro iedere maand 1000 euro rood te staan.
Het allereerste plan was dus om een goed overzicht te maken van mijn inkomsten en uitgaven. En daar heb ik niet de extra aflossingen op de aanmaningen bij berekend.
Na mijn eerste berekening heb ik ruim 1300 euro over. Dit is dus zonder de openstaande rekeningen te betalen.
Ik moet en wil dus van mijn roodstand af....dus dan heb ik nog 300 euro over en daar moet ik nog van eten en extra aflossen. Dat wordt dus een hele uitdaging.
Ik ben benieuwd wanneer het blauwe envelopje op mijn deurmat valt...want ik wacht nog op centjes van de belasting, die kan ik de komende maanden heel goed gebruiken want ik wil van de achterstand op mijn hypotheek en de rest van mijn openstaande rekeningen af.
Het volgende plan is het verkopen van mijn woning. Ik heb een variabele hypotheek (wat de afgelopen paar maanden voor het eerst gunstig is geweest) en ik zit nooit in het huis want ik ben elke dag bij mijn vriend. Ik wil dus mijn woning verhuren...alleen heb je daar weer toestemming van nodig van de hypotheek verstrekker. Momenteel help ik een vriendin in nood...die op mijn huisje past en daar tijdelijk in blijft...ze betaalt een bijdrage maar dat dekt lang niet alle kosten..maar ja alle kleine beetjes helpen. Ik moet dus informatie opvragen over het verhuren van mijn woning....zucht...want nu verkopen is ook heel moeilijk.
Ik heb van de week ook al hagelslag gekocht voor op kantoor en jam. Ik eet bijna een heel brood per week op kantoor. Die koop ik voor iets meer dan een euro...en gelukkig gaan de hagelslag en jam wat langer mee...ik hoop hiermee ook een hoop te kunnen bezuinigen. Ik nam mijn eigen brood al sinds een aantal maanden mee ik had alleen de neiging om soms alsnog lekkere dingen te kopen, de komende tijd gaat dat dus niet meer en let ik heel streng op mezelf.
Ik hoop dat ik het deze maand ga redden, want het laatste waar ik zin in heb zijn nog meer deurwaarders. Het zou al heel mooi zijn als ik van mijn eerste schuld mijn roodstand af ben. Dan ontvang ik eindelijk (pas na de 3 maanden loonbeslag) een volledig salaris!

woensdag 21 oktober 2009

Het moet anders

Het is nu zo een beetje 5 jaar geleden dat alle financiele problemen begonnen. Ik ben al 5 jaar bezig om het tevergeefs op te lossen en ik raak steeds dieper en dieper in de schulden. Vorige week had ik mijn dieptepunt! Er is gewoon vanaf november beslag gelegd op mijn loon voor 3 maanden lang. Mijn vaste lasten zijn boven de 1000 euro dus hoe ga ik leven van 800 euro? Ik kreeg geen adem meer....ik kreeg krampen in mijn buik en ik moest naar buiten. Huilend heb ik mijn supervisor gebeld en verteld dat ik wilde praten. Ik heb haar verteld over de financiele rompslomp waar ik in zit en hoeveel stress het mij geeft. Samen zijn wij naar de HR afdeling gegaan en gaan zoeken naar oplossingen. De schuld die ik heb is ruim 3800 euro en dat gaan ze nu via loonbeslag van mij terugvorderen.Dit is slechts een van de schulden.Het allerergste is dat ik al een tijdje een relatie heb en dat ik ook nooit aan hem had verteld dat ik financiele problemen heb. Dus ook aan hem moest ik vertellen in welke situatie ik zit.
Ik heb vanaf vorige week dus besloten dat ik het grondig aan ga pakken.
In het verleden heb ik mij de gemeente aangeklopt alleen vonden zij dat ik het prima zonder hun hulp kon redden. Ik wilde gewoon in de schuldsanering alleen vonden zij dat niet nodig. Ik heb dit aan zien komen. Ik ontvang teveel aanmaningen, ik heb een doorlopend krediet van EUR 16000 en nog heel wat losse schulden.
Ik kan mijn rekeningen niet op tijd betalen en ik consuminder al jaren!!!!
En toch ben ik gaan kijken waarom ik steeds niet uitkom.
Ik heb zelf een paar dingen op een rij gezet:
- Ik ben heel goed in een ander zijn administratie maar van mijn eigen administratie maak ik een puinhoop. Enkele voorbeelden: Ik laat de post te lang liggen, ik vraag mijn belasting te laat terug, ik heb nutteloze verzekeringen, ik kwam er pas na 2,5 jaar achter dat ik niets aan het aflossen was op mijn krediet en ik heb een horror hypotheek afgelsoten
- Ik leef met de dag, helemaal als ik mij depressief voel. Ik denk helemaal niet na over morgen. Ik let heel goed op de kleintjes met boodschappen doen, maar leen makkelijk geld uit, geef veel geld aan goede doelen etc
- Ik ben een enorme lekkerbek, ik ben een keer gaan uitrekenen wat ik uitgeef aan lekkere dingen op straat die heel goedkoop lijken. Teveel dus!

Maar ja ik schrijf dit blog dus om mijn verhaal kwijt te kunnen en te kunnen vertellen hoe ik het ga oplossen. Ik moet nu eerst deze zware 4 maanden doorkomen want vanaf volgende maand gaat het loonbeslag in.
Het mooie is dat ik van de belasting meer dan 2000 euro terug krijg. Ik had 1000 euro aan iemand geleend en ook dat krijg ik nog voor het einde van het jaar terug. Dus de 4 maanden kom ik wel door. Ik heb nog een hypotheek achterstand van 2000 euro dus daar gaat het belastinggeld naar toe. Ik heb nog een loodgietersrekening van 500 euro die ik ook maandelijks een beetje aflos. Zo zijn er nog een aantal openstaande rekeningen. Die moeten allemaal echt weg en dan is mijn streven om vanaf februari mijn grote krediet van 16000 euro aan te pakken. Naast mijn krediet heb ik een lening bij een hele goede vriend van mij die nu nog 8000 euro is. Ik mag dit renteloos met een heel laag bedrag per maand aflossen. Maar jullie begrijpen dat te lang gaat duren want ook hier wil ik heel graag vanaf. Al met al is mijn streven om in december 2011 schuldvrij te zijn. Het zal geen makkelijke tijd worden maar erover praten lost al zoveel op. En steeds als ik een hoge openstaande rekening heb betaald voelt het goed. En het allerbelangrijkste is dat het zo fijn voelt nu mijn vriend hierover weet! Hij is bereid mij te helpen en te coachen. Samen met hem heb ik ook het plan gemaakt om dit op te lossen.
Verder wil ik alle andere bloggers in de schulden bedanken voor hun openhartigheid...jullie verhalen doen mij altijd heel goed en het is goed om te weten dat ik niet alleen ben.....